HET HEILIG EVANGELIE,naar de beschrijving van*LUKAS
HOOFDSTUK 8.
1 Christus reist door steden en vlekken, predikende het Evangelie, vergezelschapt met enige vrouwen, die Hem van haar goederen dienen. 4 Stelt den scharen de gelijkenis van een zaaier voor, wiens zaad op verscheidene plaatsen valt. 9 En verklaart dezelve Zijn discipelen in het bijzonder. 16 Vergelijkt Zijn Woord bij een kaars die op den kandelaar gesteld wordt om te lichten. 18 Leert dat dien die heeft, nog meer zal gegeven worden. 19 En wie Zijn moeder en broeders zijn. 22 Stilt den stormwind op de zee. 26 Werpt een legioen duivelen uit. 31 Welk Hij toelaat in de varkens te varen. 41 Gaat met Jaïrus om zijn dochtertje te helpen. 43 Geneest onderweg een vrouw van een twaalfjarig bloedvloeien. 49 En ten huize van Jaïrus komende, wekt zijn dochtertje op van de doden.
EN het geschiedde daarna, dat Hij reisde van de ene stad en vlek tot de andere, predikende en 1verkondigende het Evangelie van het Koninkrijk Gods; en 2de twaalve waren met Hem,
aEn sommige vrouwen, die van boze geesten en krankheden genezen waren, namelijk 3Maria genaamd Magdaléna, bvan welke zeven duivelen uitgegaan waren,
En Johanna, de huisvrouw van Chuzas, den 4rentmeester van Herodes, en Susanna, en vele anderen, die Hem 5dienden van haar goederen.
cAls nu een grote schare bijeenvergaderde, en zij van alle steden tot Hem kwamen, zo zeide Hij 6door gelijkenis:
7Een zaaier ging uit om zijn zaad te zaaien; en als hij zaaide, viel het ene bij den weg, en werd vertreden, en de vogelen des hemels aten dat op.
En het andere viel op een steenrots, en opgewassen zijnde is het verdord, omdat het geen vochtigheid had.
En het andere viel in het midden van de doornen, en de doornen medeopwassende verstikten hetzelve.
En het andere viel op de goede aarde, en opgewassen zijnde bracht het 8honderdvoudige vrucht voort. Dit zeggende riep Hij: Wie oren heeft om te horen, die hore.
dEn Zijn discipelen vraagden Hem, zeggende: Wat mag deze gelijkenis 9wezen?
En Hij zeide: 10U is het egegeven de verborgenheden van het Koninkrijk Gods te verstaan; fmaar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, gopdat zij ziende niet zien en horende niet verstaan.
hDit is nu de gelijkenis: Het zaad 11is het Woord Gods.
En die bij den weg bezaaid worden, zijn dezen die horen; daarna komt de duivel en neemt het Woord uit hun hart weg, opdat zij niet zouden geloven en zalig worden.
iEn die op de steenrots bezaaid worden, zijn dezen die, wanneer zij het gehoord hebben, het Woord met vreugde ontvangen; en dezen hebben geen wortel, die maar voor een tijd geloven, en in den tijd der verzoeking wijken zij af.
En dat in de doornen valt, dezen zijn die gehoord hebben, en heengaande kverstikt worden door de zorgvuldigheden en rijkdom en wellusten des levens en voldragen geen vrucht.
En dat in de goede aarde valt, zijn dezen die het Woord gehoord hebbende, hetzelve in een 12eerlijk en goed hart bewaren en 13in volstandigheid vruchten voortbrengen.
lEn niemand die een kaars ontsteekt, bedekt dezelve met een vat of zet ze onder een 14bed; maar zet ze op een kandelaar, opdat degenen die inkomen, het licht zien mogen.
mWant er is 15niets verborgen, dat niet openbaar zal worden, noch heimelijk, dat niet bekend zal worden en in het openbaar komen.
Ziet dan 16hoe gij hoort; nwant zo wie heeft, dien zal gegeven worden; en zo wie niet heeft, ook hetgeen dat hij 17meent te hebben, zal van hem genomen worden.
oEn Zijn moeder en Zijn 18broeders kwamen tot Hem, en konden bij Hem niet komen vanwege de schare.
En Hem werd geboodschapt van enigen, die zeiden: Uw moeder en Uw broeders staan daarbuiten, begerende U 19te zien.
Maar Hij antwoordde en zeide tot hen: pMijn moeder en Mijn broeders zijn dezen, die Gods Woord horen en datzelve doen.
qEn 20het geschiedde in een van die dagen, dat Hij in een schip ging, en Zijn discipelen met Hem; en Hij zeide tot hen: Laat ons overvaren aan de andere zijde van het meer. En zij staken af.
En als zij voeren, viel Hij in slaap; en er 21kwam 22een storm van wind op het meer, en 23zij werden vol water en waren in nood.
En zij gingen tot Hem en wekten Hem op, zeggende: Meester, Meester, wij vergaan. En Hij opgestaan zijnde, bestrafte den wind en de watergolven; en 24zij hielden op, en er werd stilte.
En Hij zeide tot hen: Waar is uw geloof? Maar zij bevreesd zijnde, verwonderden zich, zeggende tot elkander: rWie is toch Deze, dat Hij ook de winden en het water gebiedt en zij zijn Hem gehoorzaam?
sEn zij voeren voort naar het land der 25Gadarénen, hetwelk is tegenover Galiléa.
En als Hij aan het land uitgegaan was, ontmoette Hem een zeker man uit de stad, die van overlangen tijd 26met duivelen was bezeten geweest; en hij was met geen klederen gekleed, en 27bleef in geen huis, maar in de graven.
En hij Jezus ziende, en zeer 28roepende, viel voor Hem neder, en zeide met een grote stem: 29Wat heb ik met U te doen, Jezus, Gij Zone Gods des Allerhoogsten? Ik bid U dat Gij mij niet 30pijnigt.
Want Hij had den onreinen geest geboden dat hij van den mens zou 31uitvaren; want hij had hem menigen tijd 32bevangen gehad; en hij werd met ketenen en met boeien gebonden 33om bewaard te zijn; en hij verbrak de banden, en werd van den duivel gedreven 34in de woestijnen.
En Jezus vraagde hem, zeggende: Welke is uw naam? En hij zeide: 35Legio. Want vele duivelen waren in hem gevaren.
En 36zij baden Hem dat Hij hun niet gebieden zou in den 37afgrond heen te varen.
En aldaar was een kudde van vele 38zwijnen weidende op den berg; en zij baden Hem dat Hij hun wilde toelaten in dezelve te varen. En Hij liet het hun toe.
En de duivelen uitvarende van den mens, voeren in de zwijnen; en de kudde stortte van de steilte af in het meer, en versmoorde.
En die ze weidden, ziende hetgeen geschied was, zijn gevlucht, en heengaande boodschapten het in de stad en op het land.
En zij gingen uit om te zien hetgeen geschied was, en kwamen tot Jezus, en vonden den mens van welken de duivelen uitgevaren waren, 39zittende aan de voeten van Jezus, gekleed en wel bij zijn verstand; en zij werden bevreesd.
En ook die het gezien hadden, verhaalden hun hoe de bezetene was verlost geworden.
En de gehele menigte van het omliggende land der Gadarénen 40baden Hem tdat Hij van hen wegging; want zij waren met grote vrees bevangen. En Hij in het schip gegaan zijnde, keerde weder.
vEn de man van welken de duivelen uitgevaren waren, bad Hem dat hij mocht 41bij Hem zijn. Maar Jezus liet hem van Zich gaan, zeggende:
Keer weder naar uw huis, en vertel wat grote dingen God u gedaan heeft. En hij ging heen, door de gehele 42stad verkondigende wat grote dingen Jezus hem gedaan had.
En het geschiedde als Jezus wederkeerde, dat Hem de schare ontving; want zij waren allen Hem verwachtende.
xEn zie, er kwam een man wiens naam was Jaïrus, en hij was een 43overste der synagoge; en hij viel aan de voeten van Jezus, en bad Hem dat Hij in zijn huis wilde komen.
Want hij had een 44enige dochter van omtrent twaalf jaren, en deze 45lag op haar sterven. En als Hij heenging, zo 46verdrongen Hem de scharen.
yEn een vrouw die twaalf jaren lang den zvloed des bloeds gehad had, welke 47al haar leeftocht aan medicijnmeesters ten koste gelegd had, en van niemand had kunnen genezen worden,
Van achteren tot Hem komende, raakte den zoom Zijns kleeds aan; en terstond 48stelpte de vloed haars bloeds.
En Jezus zeide: Wie is het die Mij heeft aangeraakt? En als zij het allen miszaakten, zeide Petrus en die met hem waren: Meester, de scharen drukken en verdringen U, en zegt Gij: Wie is het die Mij aangeraakt heeft?
En Jezus zeide: Iemand heeft Mij aangeraakt; want Ik heb 49bekend dat 50kracht van Mij uitgegaan is.
De vrouw nu ziende dat zij niet verborgen was, kwam bevende, en voor Hem nedervallende, verklaarde Hem voor al het volk om wat oorzaak zij Hem aangeraakt had, en hoe zij terstond genezen was.
En Hij zeide tot haar: Dochter, zijt welgemoed, uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede.
aAls Hij nog sprak, kwam er een van het huis van den overste der synagoge, zeggende tot hem: Uw dochter is gestorven; zijt den Meester niet moeilijk.
Maar Jezus dat horende, antwoordde hem, zeggende: Vrees niet, geloof alleenlijk, en zij zal 51behouden worden.
En als Hij in het huis kwam, liet Hij niemand inkomen dan Petrus en Jakobus en Johannes, en den vader en de moeder van het kind.
En zij schreiden allen en 52maakten misbaar over dezelve. En Hij zeide: Schreit niet; zij is 53niet gestorven, bmaar zij 54slaapt.
En zij belachten Hem, wetende dat zij gestorven was.
Maar als Hij hen allen uitgedreven had, greep Hij haar hand en riep, zeggende: Kind, sta op.
En haar geest keerde weder, en zij is terstond opgestaan; en Hij gebood dat men haar te eten geven zou.
En haar ouders ontzetten zich; en Hij beval hun dat zij 55niemand zouden zeggen hetgeen geschied was.