Psalm 4

1 Als ik U bid, open Uw oren,
O Heer’, mijne Gerechtigheid;
Laat mijn hart bang Uwen troost horen,
En U stedes komen te voren
Mijn gebed, naar Uw goedigheid.
Hoelang zult gij zoeken, gij heren,
Mijn eer te schenden met hoogmoed;
En u tot ijdelheid bekeren;
De leugen ook, t’ uwer onere,
Zo liefhebben als gij nu doet?

2 Bekent dat God mij in dit leven,
Boven de and’re mensen al,
Tot enen koning heeft verheven,
Die mijn zuchten ende mijn beven
Van den hemel verhoren zal.
Zo gij gram werdt, wacht u van zonden,
Misdoet niet tegen Zijnen wil;
Op uwen leger wilt doorgronden
Dit werk. Laat af tot dezen stonden
Mij te kwellen met dit geschil.

3 Offert dan een oprecht’ off’rande,
Met verslagen hart en gemoed.
Betert u van deez’ zond’ en schande,
En stelt op God (zeer goederhande)
Geheel al uw vertrouwen goed.
Veel spreken: Hoe kan hij ons leren
Dat goed is en God aangenaam?
Naar Uw goedheid wil, HEER’ der heren,
Uw lieflijk aanschijn toch eens keren
Tot mij en al de mijnen t’zaam.

4 Want meer blijdschap is mij gegeven
Door Uw aanschijn, Heer’ goedertier,
Dan hen is die hier zijn verheven,
Die met veel wijn en koren leven,
Hebbende haren wellust hier.
Dies zal ik mij in goeden vrede
Nederleggen en slapen wel.
Want Uw goedheid beschikt dit mede,
Die mij doet hopen hier beneden,
En in ’t rijk doet hebben bevel.

Kopieer tekst

Vergelijk uitgaven

Kopieer tekst

Psalm 4

Inloggen

Account aanmaken

Wachtwoord wijzigen

Cookieverklaring

Functionele cookies

Analytische cookies

Maak uw keuze