Psalm 2

1 Wat drift beheerst het woedend heidendom,
En heeft het hart der volken ingenomen?
De koningen verheffen zich alom;
De vorsten zijn vermetel saamgeko - men,
Om God, den HEER’, zelfs naar de kroon te steken,
En tegen Zijn Gezalfde op te staan.
Zij spreken saam: “Laat ons Hun banden breken,
En van Hun juk en touwen ons ontslaan!”

2 Maar d’ Opperheer, Die Zijn geduchten stoel
Op sterren sticht, en grondvest op de wolken,
Zal lachen met dat vruchteloos gewoel,
En spotten met den waan der dwaze vol - ken.
God zal Zijn wraak ontdekken voor hun ogen;
Straks gloeit de lucht door ’t vlammend bliksemlicht;
’t Is God Die spreekt; Hij dondert uit den hoge,
En jaagt den schrik Zijn haat’ren in ’t gezicht:

3 “Durft gij bestaan te twisten met Mijn kracht?
Zal nietig stof Mij ’t hoog gezag ontwringen,
Of weerstand biên aan Mijn geduchte macht?
Ontziet Mijn toorn, verdoolde stervelin - gen!
Gij zult vergeefs Mijn rijksbestel weerstreven;
Mijn Koning is gezalfd door Mijn beleid;
Hij, door Mijn hand op Sions troon verheven,
Heerst op den berg van Mijne heiligheid.”

Pauze

4 En Ik, die Vorst, met zoveel macht bedeeld,
Zal Gods besluit aan ’t wereldrond doen horen.
Hij sprak tot Mij: “’k Heb heden U geteeld;
Gij zijt Mijn Zoon; Gij zijt Mijn Eengebo - ren’.
Zeg vrij Uw eis; Ik zal Uw macht verhogen,
Opdat Uw Naam alom ontzaglijk zij;
Het heidendom ligg’ voor Uw stoel gebogen,
En ’t eind der aard’ erkenn’ Uw heerschappij!

5 Uw ijz’ren staf, die al hun macht verplet,
Maak’ hen eerlang eerbiedig’ onderzaten,
En noodzaak’ hen te buigen voor Uw wet,
Of sla z’ aan gruis, als pottenbakkersva - ten!”
O vorsten, wilt de wet der wijsheid horen,
Eer gij God Zelf en Zijn Gezalfde hoont;
O rechters, tot den stoel der eer gekoren,
Verdraagt Zijn tucht, die u Zijn liefde toont.

6 Vreest ’s HEEREN macht, en dient Zijn Majesteit;
Juicht, bevend op ’t gezicht van Zijn vermogen,
En kust den Zoon, vanouds u toegezeid,
Eer u Zijn toorn verdelg’ voor aller o - gen;
U op uw weg tot stof doe wederkeren,
Wanneer Zijn wraak, getergd door uw gedrag,
U, onverhoeds, zou door haar gloed verteren,
Tot staving van Zijn langgehoond gezag.

7 Welzalig zij die, naar Zijn reine leer,
In Hem hun heil, hun hoogst geluk beschouwen;
Die Sions Vorst erkennen voor hun Heer’!
Welzalig zij die vast op Hem betrou - wen!

Kopieer tekst

Vergelijk uitgaven

Kopieer tekst

Psalm 2

Inloggen

Account aanmaken

Wachtwoord wijzigen

Cookieverklaring

Functionele cookies

Analytische cookies

Maak uw keuze